martes, 7 de marzo de 2006

Wictoria

Unha vez máis, repetiuse o baño. Wences (o, grande entre os grandes, señor de señores, deus de deuses) amosou de novo a súa maxia futbolística para goce dos seus co-pachanguistas. Catro chicharros, si Eugenio, igual ca ti, só que Wences (que Deus lle manteña esa clase e ese toque) acadou catro carolos que lle serviron os seus abraiados e afortunados compañeiros para coñece-lo que é a Wictoria. Digo ben, Wictoria, xa que esta palabra, desde este momento, pasa a escribirse con W, W de Wences, a W dos elixidos para ilumina-lo camiño do resto dos humanos. Graciñas Wences por existir, polo Papaventos Cósmico, polo fútbol, por ti Wences e por este Equipo de Wences 9 - equipo dos que perderon 8 (Wíctor Hugo Morales tamén se escribe, desde xa, con W).

3 Comments:

At miércoles, marzo 08, 2006 7:30:00 p. m., Anonymous Anónimo dijo...

Con W de Webón, señor funcionario, dedíquese a trabajar y no a robar la plata de nuestra querida Espanha; por cierto, tus sueños de grandeza sólo son comparables a los de Icáro. Por cierto, Xaquín, intenta alcanzar el sol a ver si derrite esa capa de grasita que acumulas en la tripa, je, je. Un saúdo para todos.

 
At jueves, marzo 09, 2006 1:59:00 p. m., Anonymous Anónimo dijo...

Con W de Warro, una vez más el señorito no se duchó (ya no se cuantas van) y Miguel (el bedel) tuvo que volver a regar todas las plantas debido al insoportable olor corporal que despedía Vences (ya que Wictoria se escribe con W, me imagino que Vences será con V) al pasar a su lado, en este caso la hierba no vuelve a crecer por donde el olor de Vences se expande ....

En cuanto a la pachanga, sin comentarios, un equipo inferior técnicamente (Emilio, Eugenio, Santy, Félix, Carlos y yo, evidentemente sólo destaco yo) gracias a mi serenidad, saber estar, calidad, técnica, espíritu de sacrificio, tenacidad, perseverancia, belleza, toque de balón, pase largo, pase corto, regate, temple y como no paradas!!!!! se mantuvo en la pista y casi fue quien de ganar la pachanga, lo de Wences sigue sin tener nombre ....
Por cierto Wences qué tienes que decir de esta historia?????

 
At lunes, marzo 13, 2006 12:40:00 a. m., Anonymous Anónimo dijo...

Por fin la inteligencia tiene representación en este blog. Soy uno de los integrantes de la pachanga y hasta ahora mi voz ha sido silenciada. Pero nunca más. Me imagino que la gente que no conoce al administrador y al resto de pachanguistas" que hasta ahora han opinado en este blog piensa que están disimulando, que realmente no pueden ser tan tontos. Pues, por increíble que parezca, no disimulan, son así. Sé que me voy a ganar su enemistad (más aún) y que estoy haciendo unas declaraciones muy duras, pero lo que he tenido que soportar tanto en los comentarios hechos aquí como en los partidos son verdaderamente nauseabundos (que se podía esperar de esta gente). Día sí día también tengo que soportar sus chascarrillos burdos, sus bromas de taberna, su maneras de estibador, su hedor, su aliento... No soportan que sea mejor que ellos. Pero como he dicho antes, nunca más lo consentiré. Rebatiré su estupidez con buen fútbol y con comentarios llenos de inteligencia y fina ironía en este blog. Por cierto, una muestra más de la mala fe con la que actúa el administrador (el ínclito Xaq Hin) es que no permite que nadie haga las crónicas salvo él y así pueda dar una visión totalmente tergiversada de la realidad (por la descripción que hacen -Wen, Eugenio, Armando y Xaquín, principalmente, conocido también como el cuarteto de la manivela" por su gran afición a ese aparato"- parecen copias perfeccionadas de Maradona o Pelé, cuando la verdad es que no son capaces ni de atarse solos los cordones de los playeros). Sin embargo a día de hoy, 13 de marzo, puedo decir que el pasado 9 les pegamos otro bañito de buen fútbol. Un equipo formado por jornaleros del fútbol como Pantxo, Miguel, César, Alfredo, Óscar y yo mismo ganó con las únicas armas de las que disponiamos: tesón, sacrificio, valor y unos toques de calidad a una selección formada por lo más selecto del fútbol coruñés, es decir, Xaquín, Eugenio, Armando, Carlos, Félix y Santi (esta vez Wen se salvó del ridículo pero vamos a suponer que su aportación sería más o menos igual a la hecha por Santi); os puedo asegurar que la actuacion del gran nadador Musambani en las pasadas Olimpiadas fué bastante más digna; en todo el partido no fueron capaces de dar dos pases seguidos. Desde luego, son merecedores de nuestro reconocimiento. Si yo mostrase tan pocas aptitudes para el fútbol os garantizo que me daría vergüenza presentarme en la pista todo los jueves o gastarme un mísero euro en material deportivo. Por esta vez creo que es suficiente. Me teneis a vuestra entera disposición. Un saúdo e ata pronto.

 

Publicar un comentario

<< Home